In de jarenlange aanloop naar het van kracht worden van de GDPR, bereidden veel bedrijven zich op ongeveer eenzelfde manier voor: door er tot op het allerlaatste moment totaal geen aandacht aan te besteden. Pas toen De Datum steeds dichterbij kwam, drong het door dat dit misschien Een Dingetje Was Waar Iets Mee Gedaan Moest Worden, met als gevolg dat iedereen en zijn moeder in de laatste twee weken voor 25 mei ineens bestookt werd met e-mail.

In de vorige episode gaf ik, voorzover zoiets nog nodig was, aan waarom ik het tijd vond om van Facebook te verdwijnen. Nu kijk ik naar mogelijke alternatieven, en vraag ik me af of die nodig zijn.

Terug van heel lang weggeweest: de intens succesvolle serie "Exit Walled Gardens", waarin ik, eh, walled gardens achter me probeer te laten. In deze aflevering: het grote blauwe gevaar uit Menlo Park.

Fred vroeg in een comment op een eerdere post wat mijn reden was voor de switch naar Bolt. Ik dacht eigenlijk dat al eens wat uitgelegd te hebben, maar dat viel dus tegen.

Tijd om dat alsnog even te doen.

In het verlengde van het uitrollen van een encrypted DNZM, is het hoog tijd om - nu Let's Encrypt ongeveer een kwartaal in public beta is - te kijken wie er nog meer gebruik van maken, en waarom. James Jones kijkt naar wat data over uitgifte van certificaten. Hij zoekt daarbij vooral naar het antwoord op de vraag of Let's Encrypt-certificaten vooral worden gebruikt ter vervanging van bestaande certificaten (dus "om iets gratis te doen dat tot nu toe betaald was"), of op domeinen die eerder nog niet van een certificaat voorzien waren (dus "hee, nu het gratis is wil ik er misschien wel aan").

Ik ben me al een tijdje aan het verdiepen in Docker, het eenvoudig bruikbare container-platform waar tous les hippe developers op is overgestapt nadat Vagrant toch wat veel schijfruimte bleek te kosten op al die (van SSD's voorziene) MacBooks. Okee, dat is natuurlijk een beetje kort door de bocht, maar het lijkt toch wel zo te zijn dat waar men eerst, via Vagrant, een virtuele server optrok om in te webdevelopen, men er nu Docker voor gebruikt. En natuurlijk is dat lang niet het enige waar Docker handig voor is, of waar het in eerste instantie voor bedoeld was, maar hey.

Ik begin nu op een punt te komen dat ik het idee heb dat ik het hele principe een beetje snap, en dat ik bepaalde beginnersfouten niet zelf ook nog eens zou maken. Hoog tijd om dat eens te delen met u, de Gewaardeerde en Trouwe Lezer. Het is geen "van nul tot held"-tutorial, daarvan zijn er al genoeg en bovendien is de documentatie van Docker zelf vrij OK. Het is gewoon een lijstje van dingen die mij zijn opgevallen.

Shall we?

Nadat ik laatst zo blij meldde dat ik Let's Encrypt gebruikte om DNZM een groen slotje te geven, had ik nog wel wat uitleg gepland over hoe ik dat heb gedaan. Er zijn, dat heb je zo met verse standaarden, meerdere manieren om het voor elkaar te krijgen, elk met hun voors en tegens. De "standaard" manier is via de officiële client, maar aangezien dat aan nogal wat dingen hangt en mijn eigen setup niet echt lijkt te ondersteunen (OS X + Nginx), heb ik een andere weg gekozen.

Tijd om dat eens te documenteren!

Nog even een stukje vervolg op die melding over encryptie van vorige week. Onze eigen regering zegt dan misschien dat het verzwakken van encryptie niet handig en wenselijk is, in andere landen zien ze dat wat anders. Security.nl meldt dat een heel slootje tech-giganten (Facebook, Google, Microsoft, Twitter en Yahoo; opvallende afwezige in dit lijstje is Apple, dat normaal de bescherming van gebruikers nogal hoog in het vaandel heeft staan) de Britse overheid met klem verzoekt om een geplande wet niet door te drukken, of in ieder geval de bewoordingen wat aan te passen. Zoals het er nu staat bestaan er wat zorgen...

Stap één: je mompelt iets over van WordPress afstappen, waarna je er vervolgens weinig meer over laat horen.

Stap twee: je mompelt een jaar later nog iets over je eerdere gemompel, waarna er alsnog weinig gebeurt. Prioriteiten, tja.

Stap drie: Hee, de boel is omgezet, je bent overgestapt naar Bolt.

Uiteraard is er in stap drie wel wat werk gaan zitten...

Sinds begin december heeft Let's Encrypt een publieke beta lopen, waarbij iedereen die dat wil, het systeem mag gebruiken om gratis SSL-certificaten te maken.

SSL-certificaten, voor de mensen bij wie nu rimpels in het voorhoofd verschijnen, worden gebruikt om verbindingen te versleutelen en identiteiten vast te stellen. Websites gebruiken ze om zo'n mooi groen slotje te laten zien, zodat je weet dat je op die plek gegevens veilig kunt achterlaten. Nou ja, ze komen daar veilig aan; wat er daarna mee gebeurt is natuurlijk nooit te garanderen... SSL-certificaten vallen of staan met vertrouwen, en niet iedereen is zomaar vertrouwd genoeg om SSL-certificaten te maken. Die dingen kostten dus, wegens vraag en aanbod, geld.