Het is zover, ik ben nu toch eens toe aan een geheugenuitbreiding voor de desktop-pc. Dat betekent dus kijken of dat nieuw of tweedehands wordt, en dan kom je vanzelf in aanraking met wat begrippen waar je eerder nooit zo bij stil had gestaan.

Er begint bij het grote publiek, langzaam maar zeker, een voorzichtig begin zichtbaar te worden van een mogelijk bewustzijn van het begrip "privacy". Dat hoop ik, althans. In ieder geval wordt er steeds meer gewaarschuwd tegen de grote boze "big tech" en het klakkeloos ophoesten van allerlei informatie. Er beginnen zelfs voorzichtige geluiden op te gaan over "regulering".

Iedereens favoriete advertentieboer ziet de bui hangen en heeft iets nieuws bedacht. Ze gaan niet langer proberen om elke website ter wereld vol te laten hangen met tracking, want ineens is dat niet meer in het belang van de gebruiker. Nee, ze gaan nu die tracking inbouwen in de browser Chrome, omdat, eh, dat goed is voor de gebruiker, of zo.

Een halfjaar geleden werd bekend dat onze favoriete prijsvechter Lidl ook "smart home"-apparatuur in het assortiment zou krijgen. Dat niet alleen, het zou ook nog eens met het Zigbee-protocol werken, in plaats van een zoveelste whitelabel Tuya-constructie. Da's mooi, dat scheelt weer flashen. Tijd om wat aan te schaffen en er een hele tijd later wat gedachten over te spuien.

Prima pleidooi van PublicSpaces, waarin gereageerd wordt op de advertentie die Facebook in de aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen in dagbladen heeft geplaatst. Facebook mag dan graag prettig klinkende geluidjes maken over de waardes die ze zo hoog in deze en gene vaandels hebben staan, maar we weten natuurlijk wel beter.

Kortgeleden kwam een nieuwe versie van KDE Plasma uit. Dat was een mooie gelegenheid om eens in een configuratieprobleempje te duiken, waar ik op mijn desktop al langere tijd mee zat. Ik was de menubalken in mijn programma's kwijt.

Geheel toevallig kwam ik op het spoor van Bussator, een webmention receiver die de ontvangen beuzelarij direct doorzet naar een bestaand commentsysteem, bijvoorbeeld (en op dit moment "alleen maar") Isso. Geheel toevallig gebruik ik Isso als commentaardinges, en ik wil best met webmentions en aanverwante dingen spelen, maar ik heb geen zin om daar heel veel werk in te moeten steken.

Zo'n kant en klaar ding is dan wel praktisch, natuurlijk.

Eind vorig jaar ontdekte ik, ergens in oktober, dat het jaartal in de footer van de OpenSUSE Software-site niet klopte. Daar stond 2011-2019, terwijl het toen toch heus al een tijdje 2020 was. Ik paste dat aan, deed een pull request, dat kwam erdoor, het jaar op de site klopte voor het eerst in 10 maanden en dat was dan dat. Voor een paar maanden, dan.

Intussen zijn we bijna een maand verder nadat ik mijn thuisserver van een versie installatie voorzag. Werkt alles nog steeds zo goed? Wat heb ik intussen anders gedaan dan vroeger?

Tijd voor een kleine terugblik, en een beetje toelichting van het wat en het hoe.

Na een heleboel peinzen en plannen is nu eindelijk het grootste deel van het werk gebeurd, en snort mijn thuisserver niet meer op een fork van CentOS, maar op een eigen installatie van OpenSUSE Leap 15.2. Er zijn nog genoeg kleine dingetjes af te maken, maar de belangrijkste dingen - bestanden, websites, e-mail - draaien allemaal weer. Poeh.

Mijn favoriete host-je-eigen-cloud-leverancier Nextcloud kondigt in een blogpost een set tools aan om makkelijk over te stappen van de tuintjes van Google, Microsoft en Dropbox naar een open platform in eigen beheer, waarvoor dikke hulde.