Build log: Lily58 Pro

De switches

In afwachting van het bouwpakket, had ik de switches (KTT Kang Whites) alvast een lube job gegeven, gewoon voor de zekerheid. Ik vond de paar exemplaren die ik eerder al had, een klein beetje pingen. Intussen word ik in dat luben ook steeds handiger, en begin ik er steeds meer een systeem in te krijgen.

Het helpt als je het een beetje als productiewerk doet, dus eerst alles uit elkaar, dan de onderkantjes aansmeren en op een rijtje, dan de rest en ze gelijk in elkaar zetten.

De bouw

Na een paar weken arriveerde de kit uit Tjechië en kon de pret pas echt beginnen.

Allereerst valt op, dat het pakje compact maar wel gewichtig is — de hele constructie bestaat uit een paar lagen FR4, het materiaal waar dus ook de PCB van gemaakt is, en dat heeft een redelijk hoge dichtheid. Het is ook behoorlijk stijf.

Ik maakte me vooraf een beetje zorgen over het solderen van de diodes, aangezien die nogal klein zijn (een millimeter of 2...) en ik niet echt de motoriek of het scherpe zicht heb dat daarbij past. Uiteindelijk viel het allemaal eigenlijk reuze mee, en was het grote soldeerwerk in een paar avondjes gepiept.

Ik had bij de bestelling ook gelijk een setje betere pinnen voor aan de microcontrollers meebesteld, want met het dikke ijzerdraad waar ik het de eerste keer mee geprobeerd had, zag ik het toch niet helemaal goedkomen. Dit keer had ik ook maar een stukje schilderstape tussen de microcontroller en de sockets geplakt, zodat dat niet wéér vol zou lopen met soldeer...

Na één valse start (een diode die ik niet goed gesoldeerd had aan één kant), leek alles zowaar nog te werken, ook...

Behalve de bovenste rij van één helft.

De missende pin

Nadat ik de microcontrollers een tijdje terug verkeerd van pinnen had voorzien en daarna weer gedesoldeerd, leek in eerste instantie alles prima in orde. Na het in elkaar knutselen van het hele pakket, bleek op één helft de bovenste rij het niet te doen. Ook met wat extra soldeerprutswerk aan het betreffende pootje, was er geen leven in te krijgen.

Gelukkig is het naastgelegen pinnetje niet in gebruik, dus heb ik het probleem kunnen oplossen door de twee pinnetjes met elkaar te verbinden (met een "bodge wire" zoals dat mooi heet), en in de firmware aan te geven dat rij 0 voortaan op pin F5 leeft, in plaats van op F6.

Dan is er nog het avontuur met de OLED-schermpjes. Want ja, natuurlijk gaan er schermpjes op een toetsenbord, duh.

Ik liep alleen tegen een fysiek probleempje aan: door de sockets die ik heb gebruikt om de microcontrollers in te zetten, kwamen die wat hoger boven de PCB uit dan waar het allemaal op berekend was; de pinnetjes van de OLEDs, die bovenop de microcontrollers liggen, kwamen daardoor nauwelijks in de gaatjes waar ze in horen, en het beschermglaasje paste er ook al niet meer op.

Door de aan de OLEDs gesoldeerde pinnen voorzichtig wat naar beneden te drukken met een hete bout, en de boel een beetje aan te duwen tijdens het solderen, lukt het toch om alles werkend aangesloten te krijgen, en de afdekglaasjes er mostly overheen te krijgen. Ik haal te zijner tijd nog wel een klein ringetje zodat die iets hoger komen.

Het soldeerwerk zal absoluut geen schoonheidsprijs verdienen, dat is zeker. Maar hey, het werkt. En ik ben erg blij met mijn keuze voor de switches, ze tikken geweldig.

De firmware en mapping

Met alle soldeerwerk en montagewerk achter de rug, was het tijd voor de broodnodige firmware om het toetsenbord ook daadwerkelijk toetsenbord te laten zijn.

Net zoals op de Keychron een tijdje terug, grijp ik ook hier naar QMK. In tegenstelling tot de Keychron, worden toetsenborden met deze microcontrollers gewoon standaard ondersteund, en voor meer gangbare modellen, zoals de Corne en de Lily, is de hele layout en "kennis" over het toetsenbord en de layout al aanwezig.

In geval van de Lily is de standaard-layout ietwat bruikbaar, maar voor mijn gevoel lang niet waar ik heen wil:

Ik ben intussen aardig gewend (en verknocht) aan mijn home row mods, dus om nou weer als een holenmens vanalles met pinken in uithoeken van het toetsenbord te moeten doen...

Omdat ik natuurlijk niet de eerste of enige ben die met dit soort vraagstukken worstelt, zijn er al diverse layouts bedacht. Één daarvan is Miryoku, en die heb ik ook eens geprobeerd.

Een hoop ideeën erin spreken me behoorlijk aan, sommige dingen zijn nogal wennen (het numerieke eiland zit onder de linker hand, in plaats van de rechter), en het houdt zich heel strikt aan een 5x3-layout met drie duimknoppen, en ik heb er 6x4+4, waarvan dus een redelijk deel niet wordt gebruikt.

Wat vervelender is: de layout sluit niet echt lekker aan bij mijn werk, waarin ik veel in PHP programmeer. Daarin komen bepaalde combinaties, zoals => en -> behoorlijk vaak voor, en die zijn in de layout van Miryoku heel ongemakkelijk, met een rare overgang van handen. Het "rolt" niet lekker.

Dat zal natuurlijk voor de meeste voorgekookte layouts in zekere mate wel gelden: ze zijn allemaal net niet helemaal toegespitst op de combinatie van mijn toetsenbord, mijn gebruik en mijn beroerde motoriek...

Ik ben intussen dus maar druk doende met het zelf bij elkaar rapen van een layout, deels gebaseerd op Miryoku, deels met eigen inbreng.

Het grote wennen

Los van de mapping van de bijzondere toetsen, is er ook nog zoiets als gewoon tikken. De fysieke layout is best anders dan het horizontaal verschoven wat je op de meeste "normale" toetsenborden tegenkomt. Dat vereist enige gewenning, vooral in de onderste rij; mijn muscle memory vindt dat ik de Z met mijn ringvinger in moet drukken, de X met mijn ringvinger, en zo voorts. Op een ortho-layout werkt dat niet zo, en zit ik er met links nog redelijk vaak naast.

Na een paar dagen tikken, merk ik al wel dat het steeds beter gaat; de V en C raak ik redelijk trefzeker, en ook de X en Z gaan al steeds beter. Af en toe een rondje met de uitgebreide Nederlandse woordenlijst op monkeytype.com helpt ook.

Sowieso gebruik de Lily nu echt als daily driver, en dat wil eigenlijk best prima.

Toekomstplannen

Er valt nog genoeg te proberen en experimenteren, natuurlijk.

Ik heb, voor de houding, een paar experimentele bokjes gemaakt om de binnenkanten van de helften een beetje omhoog te brengen; tenting noemt men zoiets. Voelt ook best prettig aan, en het is ook wel logisch: de hand in ruststand ligt niet vlak horizontaal, die heb je een beetje onder een hoek.

Waar ik echter het meeste mee bezig ben, is het tweaken van de mapping. Ik tik er dan eens een tijdje op, en dan ontdek ik dat ik toch iets mis of vaker miskleun op een bepaalde aanslag. Dat was op de Keychron ook al een bezigheid, maar daar was het allemaal wat beperkter doordat de vorm van het toetenbord toch bepaalde dingen voorschreef. Één grote spatiebalk, in plaats van een rijtje duimknoppen, om maar iets te noemen. De mogelijkheden die je daarmee ineens hebt, zijn ongekend.

Maar daarmee hangt ook samen, dat je "even" moet bedenken wat je met al die knoppen wil doen, het toepassen, en dan in praktijk uitproberen of het alles is wat je ervan gehoopt had.

Ik blijf gewoon lekker door-itereren. Zodra de keymap een beetje uitgekristalliseerd is, schrijf ik daar wel een mooi verhaal over.

Op mijn nieuwe toetsenbord.