Waar ik in het begin nogal moest wennen aan een andere mapping en vooral aan een wat andere plek van een paar toetsen, ben ik intussen al behoorlijk up to speed. Vooral figuurlijk.
In letterlijke zin zit ik nog steeds rond de 60wpm, iets onder mijn oude snelheid, maar zeker niet traag. De eerste rondjes tikken gingen beduidend langzamer... Ik ben intussen al behoorlijk gewend aan de wat andere plaats waarop mijn vinger de Z, X en C moet vinden, dus die mis ik steeds minder. Misschien helpt het ook dat ik intussen toch het setje Cherry-profile-knoppen erop heb gezet, die hebben toch net iets meer een kuiltje aan de bovenkant, wat voor de wennende typist het vinden van de goeie plek iets makkelijker maakt.

Wat een "oh"-momentje was, was toen ik weer even de Keychron erbij pakte om iets op een andere computer te tikken; dat voelde vreemd. De Z zit op de verkeerde plaats! De backspace zit op de verkeerde rij! Wat maakt dat ding een kabaal! Waar zijn mijn duimknoppen!
Daarover gesproken, de mapping is nu redelijk naar mijn zin. Ik wil daar in de toekomst nog wel wat aan verspijkeren — ik heb nu op drie plekken een streepje-underscore-knop, dat kan wel wat minder, en zo zijn er nog wat andere dubbele knoppen waar ik misschien iets anders kan onderbrengen. De backtick-tilde en backslash-pipe zitten nog op de onderste rij, misschien zou ik die iets hoger willen zien.
Een numeriek eiland onder de linker hand is nog steeds wennen, maar aan de andere kant, zo heel veel cijferreeksen tik ik niet, dus dan gaat die gewenning ook niet zo snel, natuurlijk. Voor een enkel cijfer grijp ik toch nog vaak terug naar de cijfer-rij bovenaan, dus die komt zeker van pas.
Het ongemak dat ik eerder bij de Miryoku-layout met het tikken van code had, is in ieder geval niet meer aan de orde, dat rolt allemaal redelijk soepel. Met de overige functionaliteit — caps word, weergave van Dingen™ op de OLED-schermen — ben ik ook nog steeds een klein beetje aan het stoeien, maar dat begint al redelijk tevreden te stemmen. En passant heb ik ook weer wat dingen geleerd over hoe QMK met split keyboards omgaat (en dat de status van caps word dus bijvoorbeeld wel op allebei de helften "werkt", maar alleen op de "master"-helft kan worden weergegeven, tenzij je gaat knutselen), en heb ik mijn mapping omgebouwd van de JSON-basis die uit de QMK configurator komt, naar iets in C-vorm, zodat ik lagen en knoppen en zo kan benoemen met iets anders dan cijfers en/of technische constructies. Voor wie mee wil neuzen: dat kan hier.
Maar hee, dat dat wennen van een ortho (en het ontwennen van een "normale") layout zo snel zou gaan, dat is dus wel bijzonder.
Misschien toch eens overwegen om gelijk de overstap naar iets van Colemak te maken...