Versies

De aller-allereerste versie van DoeNietZoMoeilijk! Een layout in kolommen (in een tijd waar Flex nog geen ding was en floats vergeven waren van browserspecificieke bugs), gradients, en een lel van een masthead-afbeelding. Ik ben toen best nog even aan die layout beziggeweest, ik was er trots op, en ik was er ook vrij snel al flauw van.

Ondanks dat ik best snel flauw was van de eerste layout, heeft het nog even geduurd voordat deze live ging. Ik heb me in die omkat niet alleen op de pixels gericht, maar ook op de navigatie en URL-structuur - weg met de datum in de URL, dames en heren. Nog steeds smaller dan strikt noodzakelijk, want 1024px breed was nog steeds de standaard op schermgebied maar ik bleef de 800x600-meute trouw.

Er had nog bijna een layout tussen deze en de eerste gezeten, maar die heeft het uiteindelijk nooit tot een publieke versie geschopt.

"Zo, die klus is klaar, snel weer opnieuw beginnen", schreef ik toen al, en er zat ook niet extreem veel tijd tussen de vorige versie, en het beginnen aan een nieuwe. Ik herinner me nog mockups met andere fonts en een iets andere samenstelling. De eerste versie met een grid, maar grids waren toen nog geen dingen die je responsive bouwde - dat kwam later pas. Ook de eerste versie met een statische hoofdnavigatie, die ik overigens met de hand, met een pennetje, op een papiertje, had uitgetekend, gefotografeerd, opgeschoond en op een digitaal velletje papier gefotosoept. De witte achtergrond werd al snel lichtgrijs, maar verder heeft deze layout verdomde lang online gestaan.

Dit was een stukje geschiedenis dat ik eigenlijk vergeten was - ik heb, deels omdat ik simpel werd van het totale gebrek aan responsiveness van de vorige layout, deels om mezelf een stok achter de deur te geven om in godsnaam toch eens een nieuwe omkat uit mijn vingers te fietsen, een tijdje een standaard WordPress-theme gebruikt. Ugh. Next!

Einde van de WordPress-layout, want einde aan een WordPress-tijdperk: ik was overgestapt op Bolt. De layout was een beetje een stiefkindje, veel meer dan een ander lettertypje en een ander kleurtje was het niet ten opzichte van het default theme. Deze was in ieder geval wel responsive, hoewel dat logo bovenin altijd een beetje moeilijk deed op mobiele groottes.

Eerste eigen omkat binnen Bolt, maar wel gebaseerd op een bestaand theme. Het zag er op het oog allemaal best aardig uit, maar ik heb het nooit helemaal geweldig gevonden. Dat lag niet aan de gebruikte basis, maar meer aan het feit dat ik er wat klunzig overheen gekalkt had.

Ten opzichte van mijn eerdere WordPress-versie van DoeNietZoMoeilijk miste er nog wel het nodige. Reacties zijn niet een standaard-ding in Bolt, en ik heb nog een tijd zitten twijfelen tussen zelf iets in elkaar knutselen (effort!), een bestaand ding pakken (werkte toen niet helemaal lekker, geloof ik) of in arren moede toch maar een third-party hosted constructie via Disqus. Die laatste is het toen geworden, voor tijdelijk. Een half jaar later werd het alsnog het bestaande ding, en dit keer met alle oude commentaren erbij.

De eerste volledige omkat sinds de overgang naar Bolt, en de eerste met een naam. Intussen had ik voor werk-projecten al flink wat meer vlieguren gemaakt in Bolt, en dat kwam goed van pas. De kleuren getriggerd door een random post van een bot op Mastodon, en losjes geïnspireerd door een theme voor een heel ander CMS.

In deze versie was er wat liefde en aandacht voor navigatie (een archiefpagina, consistentere paginering) en heb ik het ook mezelf makkelijker gemaakt door het schrijven van posts in HTML, in plaats van Markdown, mogelijk te maken. Ik ben nog niet helemaal gelukkig met de onderliggende code - ik heb flink gebruik gemaakt van de diverse Bootstrap-classes, wat de ontwikkeling wel makkelijker maakt, maar wat ook resulteert in nogal veel HTML.

Na een eerste volledige omkat, weer een omkat zonder CSS-framework. Heerlijke cleane opmaak en lichte code. Intussen weer terug bij Markdown als primaire manier om posts te schrijven. Iets meer kleuren, lekkerder lettertypen, wat meer ruimte voor de content.

Ik zou durven zeggen dat dit mijn beste tot nu toe is.