Covid-update, week 10

Time flies when you're in the middle of a pandemic

Dit artikel is al meer dan een jaar oud, dus het kan zomaar zijn dat de inhoud een klein beetje, of gruwelijk, achterhaald is. Onderaan staan misschien iets nieuwere artikelen.

Intussen, ik moest het even opzoeken, is de corona-pandemie al 10 weken aan de gang. Officieel, dan, de eerste gevallen waren er natuurlijk al veel eerder. In het kader van het leven iets meer documenteren, is het tijd om eens terug te blikken; wat is er in die tijd allemaal gebeurd?

Heel veel, en tegelijk ook vrij weinig. De eerste week of twee werd er nog naarstig gehamsterd en was het lastig om een pak melk of havermout te krijgen, en zuigelingenvoeding was stelselmatig op (dat laatste maakte me nog het meest pissig, eigenlijk), maar dat trok vrij snel wel weer bij. De supermarkten zullen hun bevoorrading wat aangepast hebben, en het gehamster hield ook een beetje op toen bleek dat we niet binnen een week al in complete lockdown zouden gaan.

Al vrij snel kwam ik thuis te werken. Mijn werk leent zich daar gelukkig goed voor, en ik moet zeggen dat het me beter afgaat dan ik had verwacht. Ja, af en toe is het thuis rumoerig (met een tweejarige en een halfjarige ontkom je daar niet echt aan), maar aan de andere kant, dat was het op kantoor ook. Er is wat hardware mee naar huis versleept, en ik heb nu op zolder mijn werkhoekje. Voor andere beroepen was het allemaal wat lastiger, de nodige winkels hebben de deuren maar dichtgegooid, en hele beroepsgroepen hebben een tijdlang duimen mogen draaien. Ik ben nog benieuwd hoeveel bedrijfjes dit de nek heeft gekost, maar die cijfers komen later wel naar buiten, denk ik.

Het nieuws laat ik verder voor het merendeel een beetje aan me voorbij gaan. De eerste paar dagen hield ik nog wel een beetje bij hoeveel gevallen er waren, maar na verloop van tijd weet je dat dat er steeds meer zijn, dat de curve redelijk onder controle lijkt, en dat er te weinig getest wordt om meer dan een schatting te geven, dus what's the point. Een hoop mensen ziek (momenteel zo'n 44.000 bekende besmettingen), behoorlijk wat mensen in een ziekenhuis (11.000+) of  overleden (5.700). Het RIVM houdt dagelijks een de cijfers bij.

Verder om de zoveel tijd een persconferentie, waarvan de eerste spannend was maar die ik eigenlijk al helemaal niet meer kijk - ik lees de samenvatting daarna wel, en die komt meestal neer op "we blijven voorzichtig, we kijken wat we weer open kunnen stellen". Mondkapjes in het OV, groepen vermijden, dat werk. Mondkapjes zie je (in ieder geval hier in het noorden) nog niet zo enorm veel in het straatbeeld, maar ik vermoed dat dat nog wel gaat komen. De strategie is niet om iedereen te behoeden, maar om de hoeveelheden besmettingen behapbaar te houden. Flatten the curve.

Het Grote Volk blijft natuurlijk ietwat onhandig met het verschijnsel pandemie omgaan, en ondanks dat er overal wordt aangeraden om alleen te winkelen en om afstand te houden, zie je toch genoeg stelletjes of hele gezinnen in supermarkten rondhangen. De eerste weken was het ronduit stil op straat (dat was best wel een beetje onwerkelijk, en na een week of twee ook wel merkbaar aan de lucht), intussen lijkt dat weer terug te zijn naar een pre-pandemische niveau. Kappers werden vorige week weer vrijgegeven, en dat leverde bij heel veel mensen irrationeel veel opluchting op - alsof een warrige kop zoveel belangrijker is dan het feit dat er een best wel nasty ziekte rondgaat. Misschien is het omdat ik dusdanig weinig haar heb dat ik het met een tondeuse afkan, maar helemaal snappen doe ik die focus op de kleine ongemakjes niet. Zelf merk ik van de verandering in besteding vooral dat we veel minder aan benzine kwijt zijn - er wordt veel minder auto gereden en de brandstofprijzen zijn ook aardig gezakt - en meer aan koffie.

Al met al klinkt het misschien wat negatief, maar dat valt eigenlijk best mee. Ik heb een baan, ik kan thuiswerken, mijn reistijd is teruggebracht tot een halve minuut - elke dag gezellig thuis lunchen, jeej. Y. heeft nog wat verlof achter haar zwangerschapsverlof aan kunnen plakken, dus die kon er gewoon voor de kinderen zijn. In mijn omgeving lijkt er nog niemand getroffen te zijn, dat scheelt ook.

Momenteel is het vooral "rekening houden met, nog een beetje zoeken naar een nieuwe balans, maar verder zoveel mogelijk business as usual".

Publicatie: 20 mei 2020. Max Max covid-19 lifelog pandemie Permalink

Respons

Gerelateerd

Links hier vandaan:

  • “Eerlijk gezegd, het komt er gewoon niet van.” Overpeinzing over Het Bloggen Artikel, 9 april 2020

Gebaseerd op tags:

  • Maandagmiddagupdate Even de boel weer vlot trekken Artikel, 10 augustus 2020
  • Bruce Schneier over "COVID-19 contact apps" Niet bepaald positief Artikel, 1 mei 2020
  • De eerste van 2023 Ziek, stuk, vertwijfeld: een korte samenvatting Artikel, 7 januari 2023
  • Het eind-van-het-jaar-stukje Terugblik op 2022 Artikel, 30 december 2022
  • Goutum, 's ochtends Artikel, 28 september 2022
  • Hallo, klein mannetje *Vaderschap intensifeert* Artikel, 22 november 2019 — 10 september 2022

Vorige:

De afgelopen week in IOT-platforms Het is in ieder geval niet allemaal slecht nieuws... 16 mei

Volgende:

Home Assistant, en wat ik er momenteel mee doe Een kijkje in de... nou ja, niet in de keuken 23 mei
  • Home
  • Over
  • Nu
  • Digitale tuin
  • Archief
↑