Michael, de intimi wisten het natuurlijk al, was vandaag jarig. Hij's nu 4, en officieel groot genoeg voor De Grote School -- iets waar hij morgen voor het echie aan begint na drie ochtendjes proefdraaien. Natuurlijk was er ook een Groot Feest, want jarig zijn doe je niet elke dag, en 4 jaar worden is helemaal een éénmalige gebeurtenis. Allerhande oma's en opa's over de vloer, tantes en ooms, en natuurlijk taart -- eigen fabricage, voor de verandering; smaakte best goed maar het is wel een hoop werk! -- en een bult kado's. Gelukkig beginnen we steeds beter door te krijgen hoe je dat doseert, qua hoeveelheid en afwisseling, dus hij was dit keer binnen drie dagen klaar met uitpakken. Ook de soorten kado's krijgen we steeds beter afgestemd op, nou ja, Michael dus, in plaats van op wat Papa En Mama Vroeger Eigenlijk Altijd Al Hadden Willen Hebben. Het wordt nog wel wat, met ons als ouders. De rest van de kado-gevende meute gaat natuurlijk nog wel eens grof over de schreef en geeft nieuwe dimensies aan het woord "verwennen", maar dat mág.
Bijkomend fijnigheidje: ik ben die Vet Hard!-sweater eindelijk kwijt. Blijkbaar leest mijn zus hier niet meer zo mee, maar past ze wel in maatjes M, en belangrijker nog, ze houdt wel van een oranje sweater. Probleem opgelost.
U nog een beetje zinnige invulling aan uw weekend gegeven?