CiNNeR schrijft een postje over de stelling dat geestelijk gehandicapte mensen gewoon in "normale" woonwijken moeten wonen, en dat ze het daar niet mee eens is. Ik ben het grotendeels met haar eens, en voordat u mij nu gelijk uitmaakt voor al wat lelijk is, mag u eerst nog even aanhoren waarom. Lang verhaal, maar ik wil het al een poosje kwijt, eigenlijk.
Sinds een anderhalf jaar ofzo zijn de twee huizen naast ons verhuurd aan de RIBW, een club die zich bezig houdt met begeleid wonen voor mensen met psychische en verslavingsproblemen. Daar zitten dus waarschijnlijk ook boxplassers (lees Cin d'r post maar) tussen, junks, noem maar op. Die laatste categorie duwen ze trouwens iets minder makkelijk tussen "het gewone volk", in ieder geval hier in Assen, dus die laat ik hier buiten beschouwing.
Dat die huizen door het RIBW gehuurd gingen worden, was trouwens iets waar we een beetje via via achter moesten komen. Het RIBW zelf heeft nooit iets verteld (terwijl je je als goede buur toch even voor komt stellen, lijkt me), de SWA heeft nooit iets van zich laten horen -- het enige dat we merkten, was de twee huizen vrij intensief en langdurig door een paar aannemers werd verbouwd. Onderdeel daarvan vormde het plaatsen van 2 flinke dakramen, wat natuurlijk een beetje lullig was voor de mensen die ook bij de woningbouw hadden gevraagd of ze zo'n dakraam mochten plaatsen, en aan wie die toestemming geweigerd was. Verder bleeft het voor iedereen een beetje raden omtrend de groep mensen die in de huizen zou komen te wonen. Wel wisten we dat het waarschijnlijk om 4 mensen per huis zou gaan.
Toen de huizen eenmaal gevuld werden, bleek al vrij snel dat de mensen in het huis direct naast ons geen probleem vormden. Ja, beetje zonderling misschien, maar zeker niet onvriendelijk of wat ook. Het huis daarnaast echter werd volgezet met 4 gasten van een jaar of 25, en dat levert wat meer gedoe op. Vooral in het begin kwamen er allemaal "vriendjes" over de vloer, wat resulteerde in een hoop auto's op het parkeerterrein, af en toe nogal rondracen met die auto's (in een buurt die zowel kinderrijk als onoverzichtelijk is), en natuurlijk de radio lekker hard zo af en toe. We zijn er een paar keer naartoe gelopen om te vragen of het wat zachter kon, en meestal gebeurde dat dan ook wel, maar je kon er gif op innemen dat-ie vanzelf wel weer een keer harder zou gaan. Ook mochten ze graag fikkie stoken in de vuurhaard in de tuin -- op zich geen probleem, ware het niet dat deze vuren een meter of 5 hoog konden worden, en gestookt werden op zo'n beetje alles wat voorhanden was, nat of explosief boeide niet. Uiteindelijk is de tuinhaard ook letterlijk opgeblazen; best schrikken, zo'n klap, 's avonds.
De RIBW zelf verwees ons door naar de politie ("we werken zoveel mogelijk toe naar zelfstandigheid, en voor niet-RIBW-bewoners zou je ook de politie bellen"), de politie vond dat de RIBW zich er nogal makkelijk vanaf maakte (wij ook, trouwens), maar uiteindelijk hebben we dan eens een gesprek losgekregen met die jongens en het RIBW. Daarin zijn zo goed en zo kwaad als het ging afspraken gemaakt over de muziek -- vuur was intussen al in de ban gedaan na meerdere klachten. En inderdaad, er werd geen fikkie meer gestookt, en het is een hele tijd goed gegaan met de muziek. Toen ging het weer wat minder, en nu schijnt er een waarschuwing te zijn geweest van de buurtagent -- wij zijn dus niet de enige die hebben geklaagd, blijkbaar -- dus nu zal het wel weer een poosje goed gaan.
Weet je wat het is? In tegenstelling tot die buurman van CiN zijn deze gasten niet aggressief, dus bang zijn we niet. Het probleem is die willekeur, dat je niet weet waar je aan toe bent. Die begeleide woonvorm is langdurig, maar zeker niet permanent, en intussen zijn er al wat bewoners "vervangen". Het kan dus best zijn dat er volgende week iemand komt te wonen die WEL tegen de deuren aanpiest of wat voor vervelende of enge dingen dan ook.
Mag iemand dan helemaal niet meer in een normale wijk wonen als-ie problemen heeft? Nee, dat niet, maar ik denk dat de dames en heren hulpverleners wel iets kritischer mogen kijken naar wie ze precies in een gewone woonwijk zetten, dat ze die woonwijk vervolgens ook vertellen wat ze kunnen verwachten (geen betere voedingsbodem voor angst en vooroordelen dan gebrek aan informatie, immers), en bij problemen ook echt optreden, en niet een beetje lafhartig naar de politie ofzo wijzen. En dan nog zullen een hoop (ik denk de meeste) mensen er wat huiverig tegenover staan, zeker met al die enge verhalen over losgeslagen TBS'ers de laatste tijd. Net zoals ze huiverig zullen staan tegenover asielzoekers of wat voor "afwijkende" buurtbewoner dan ook. Ongegrond? Misschien, deels. Maar roepen dat mensen zich niet moeten aanstellen gaat daar niets aan veranderen. Daar zullen de instanties zelf heel erg hard aan moeten werken, en op een iets andere manier dan dat ze nu doen.