Ik word rijk, beroemd en gelukkig -- niet noodzakelijkerwijs in die volgorde.
Om maar met dat laatste te beginnen: vandaag was gezinstechnisch een fijn dagje, een gezellig dagje. Medebuurtbewoner en klasgenoot-van-Michael E. kwam vandaag een half dagje Michael assisteren in het tot waanzin drijven van Deb. Dat ging niet helemaal door, want drijven werd vergeten en de heren hebben uitermate braaf gespeeld. "Zó zoet!", zou het in een Jip-en-Janneke-verhaal worden genoemd, maar ik heet geen Annie.
Later gooide junior er nog even een extra charme-offensief tegenaan, waardoor dit één van die dagen werd waarop het nog niet eens zo'n hele grote last is om ouder te zijn.
Rijk word ik ook nog wel eens, stukje bij beetje, want vandaag heb ik met een klant een prettige overeenkomst gedingest. Die gaat als het goed is wat financiële rust in de tent brengen, en dat stemt mij bijzonder blij.
Overigens, mocht u nog steeds wensen koesteren omtrend het zelfstandig ondernemerschap: weet waar je aan begint. Financiële rust en zelfstandig ondernemeren zijn eigenlijk net zoiets als Ben & Jerry's ijs en low-waist broeken: er zijn maar weinig mensen die allebei kunnen hebben; meestal blijft het een beetje schipperen, het één ten koste van het ander.
Ter viering van het heugelijke feit besloot ik maar een filmpje te huren, en aangezien we de laatste tijd nogal te spreken zijn over Nicolas Cage, werd dat National Treasure. Als je de Da Vinci code gelezen hebt, gaat deze film je geen grote verassingen bezorgen. Het grootste verschil is dat deze film zich afspeelt in... tatatarataa... Amerika. Ongelofelijk. ALLES (nou ja, bijna alles) gebeurt in Amerika. Als ze een film over de tweede wereldoorlog maken, laten ze waarschijnlijk Hitler zo over Hollywood Boulevard paraderen ofzo. De film is te pruimen, zolang je er niet bij nadenkt.
Om dan zo'n dag he-le-maal compleet te maken, word ik ook nog eens gerecenseerd in about:blank, in het artikel "Goeie weblogs gerecenseerd". Oftewel: dit is een goeie weblog! HA! Verder word ik door Marcel vriendelijk doch beslist voor lui bijna-mietje met wansmaak uitgemaakt, maar dat mag de pret niet drukken. Even voor de goeie orde:
- De Da Vinci Code is géén slecht boek. Het heeft een begin, een eind, een Held, een Meisje, en een Mysterie. Nou dan!
- Onze grasmaaier doet geen vroem vroem, maar RRRRRRRRRRRRHAAGH! (zzhgg) RRRRRRRRRRRRHAAGH! (zzhgg) RRRRRRRRRRRRHAAGH! Ouderwetsch handwerk, dus.
- Ik laat Deb heus niet elke keer grasmaaien, soms doe ik het! En ik lap ramen! Ik ben best een hele geëmancipeerde vent!
Maar toch bedankt voor de exposure. I'm honoured. =]
Om deze dag mooi af te sluiten, ook voor de dames en heren lezertjes: hier heeft u nogmaals een linkje naar About:Blank, en voor zover u dat niet al semi-dagelijks leest moet u dat zeker gaan doen, en hier heeft u een link naar een ontzettend goeie grap van Anil. Insiders-humor, maar ik lag dubbel.