Het kan natuurlijk zijn dat ik iets over het hoofd zie, of dat ik het gewoon niet begrijp. Wie weet kan iemand mij dit uitleggen?
De telegraaf kopte vandaag "Balkenende: Verdonk mist daadkracht". In het artikel legde onze teerbeminde premier uit hoe hij dat zag. Ik zie er eigenlijk vooral een typisch geval van ketel-verwijtende pot in.
Even voordat ik verderga: Rita boeit me voor geen meter. Ze wekt bij mij geen vertrouwen op, ze heeft het charisma van een dooie regenworm, ze lijkt het belang van R. Verdonk boven elk ander belang te stellen.
Verdonk, die in de peilingen met ToN de op een na grootste partij is, krijgt veel kritiek omdat ze het laat afweten in de Kamer, hoewel ze toch boven alles volksvertegenwoordiger is. Zo miste de politica belangrijke debatten over de fileaanpak, de film Fitna en over de verlenging van de missie in Oeroezgan.
Vooral dat Fitna-debat zit me dwars. Dat er überhaupt over gedebatteerd moest worden gaat me al boven de pet, maar de hele houding toen de film eenmaal uit was, was er vooral een van slapte. Er werd druk geëxcuseerd, goedgepraat, afgekeurd, geklaagd dat je zo niet met elkaar om moest gaan, enzovoorts. Over de daadwerkelijke stelling waarop de film is gebaseerd ging het niet. Ik werd onpasselijk van het slappe gedraaikont.
"Uiteindelijk gaat het erom wat ze in het parlement klaarspeelt. Hoe manifesteer je je daar. En dat zie ik bij Verdonk nog niet", zegt Balkenende. Hij serveert ook haar stokpaardje over 'oude politiek' af. "Het is een makkelijke truc om anderen weg te zetten."
Ik dacht met mijn simpele lekenhoofd dat de politiek er was om het land te besturen en de burger te dienen. Blijkbaar zag ik dat verkeerd: de politiek is er om zich in het parlement te manifesteren. Juist. Is dat ook weer duidelijk.
Overigens vind ik niet dat Rita mag klagen over oude politiek. Hoe zij het spelletje speelt lijkt mij juist een typisch geval van Politiek 1.0: je zorgt dat je in het gevlei komt bij de vermogende, invloedrijke toplaag van de samenleving en je doet wat uitspraken waarvan je vantevoren weet dat je ze, al zou je het daadwerkelijk willen, toch niet kunt waarmaken. Je vertelt aan iedereen die het horen wil dat jij het anders doet, dat jij wél naar de burger luistert, maar als de burger dan ergens mee komt laat je ze links liggen of vertel je ze vriendelijk dat ze hun bek moeten houden.
Volgens de premier spelen politici als Verdonk en Geert Wilders in op het anti-Haagse sentiment, dat altijd bij een grote groep in de samenleving bestaat. In dat verband verwerpt hij het cynisme en het eeuwige geklaag in de maatschappij. "Ik heb het gehad met het negativisme. Jezelf de put in praten."
Om met JP zelf te spreken: dat is een makkelijke manier om de ontevredenheid onder de burger weg te zetten.
Je zou natuurlijk ook kunnen proberen om inhoudelijk te reageren, of misschien zelfs in overweging te nemen of die klachten wellicht gegrond zijn. Niet dat je een wiki moet gaan open trekken waar iedere tokkie met internetverbinding terecht kan, maar als -- ik noem maar eens wat -- een meerderheid van de bevolking vindt dat we weg moeten uit Uruzgan en de miljarden die daardoor bespaard worden in zaken als onderwijs en zorg moeten worden gestoken... Nou, misschien zou De Politiek het, als vertegenwoordiging van datzelfde volk, misschien eens moeten overwegen.
En áls je dan besluit dat Uruzgan echt belangrijker is dan de problemen in het eigen land, prima, maar vertel het de achterban. Leg uit hoe je tot die conclusie bent gekomen. Stel je open voor kritiek, in plaats van het bij voorbaat af te doen als "negativisme" en "jezelf de put in praten".
Dat gebeurt nu niet, met als -- in mijn ogen vrij logisch -- gevolg een groeiend "anti-Haags sentiment" bij een "grote groep in de samenleving". In plaast van daar daadkrachtig mee om te gaan, kiest men ervoor om de kop in het zand te steken. Populisten als Wilders en Verdonk maken daar handig gebruik van, en geef ze eens ongelijk. In ieder geval komt dat heel wat daadkrachtiger over dan de zelfingenomen houding die JP hier -- alweer -- laat zien.
Balkenende mist realiteitszin.