Vanmorgen las ik een semi-interessant artikel in de Telegraaf over werkgevers die potentiële werknemers "screenen" via sociale netwerken:
29 Procent van de werkgevers in Nederland zegt dat ze momenteel potentiële werknemers screenen op sociale netwerksites en 16 procent zegt dit nog niet te doen, maar dit wel van plan te zijn.
Ik vind die cijfers aan de hoge kant, eigenlijk. In eerste instantie niet, maar "bijna 30% van de werkgevers", daar valt dus ook de slager om de hoek onder, en daar verwacht ik het minder snel van dan van een ICT-toko of detacheringsbureau.
Maar goed, interessanter zijn de reacties: die zijn overwegend negatief. Men voelt zich collectief in het kruis getast door die vermaledijde werkgevers, die zomaar willen weten wat voor vlees ze in de kuip hebben. Hoe durven ze!
Er zijn twee problemen met die denkwijze.
Elk nadeel heb ze voordeel
Ten eerste lijkt het gros van die negativo's er niet bij stil te staan dat het bekijken van profielen op sociale netwerken ook in hun voordeel kan werken. Stel dat je solliciteert bij een bedrijf waar toevallig een enorme dartcultuur heerst. Als ze dan zien dat jij net vorig weekend een tattoo van Barney op je linkerschouder hebt laten zetten, vertelt ze dat in ieder geval dat jij bij dat stukje cultuur aansluit. Heb je toch mooi een streepje voor op die lummel die de pest aan darten heeft.
Ook als een bedrijf vanwege je profiel besluit om niet met je in zee te gaan, kan dat een voordeel zijn. Stel dat jij -- als fervente darthater -- op een bedrijf terecht komt waar iedereen in de pauzes pijltjes loopt te gooien... Daar word je toch ook niet gelukkig van?
Bovendien misschien vindt een bedrijf jou wel via de netwerken:
Meer dan een op de vijf (21 procent) van de werkgevers in Nederland zegt momenteel de sociale netwerksites te gebruiken om potentiële kandidaten voor vacatures te werven. Nog eens 8 procent is van plan dit te gaan doen.
Je hoeft niet eens te solliciteren! Ze komen naar jou toe!
Echter, en dat hangt heel nauw samen met probleem nummer twee: het hangt er maar net van af wat je wel en niet op je profiel zet, en voor wie je dat beschikbaar maakt.
Een stukje eigen verantwoording
Niemand verplicht je namelijk tot het aanmaken van een profiel op Hyves, Facebook of Netlog. Niemand die je dwingt om daar gedetailleerd en met foto's je wilde leven te documenteren. Geen hond die jou zegt dat profiel voor iedereen zichtbaar te maken, of anders...
Ik denk dat een heleboel mensen nogal naïef zijn over internet, en de privacy die je daar hebt. Om dat even heel simpel samen te vatten:
Op internet heb je ongeveer net zoveel privacy als op een druk kruispunt.
Misschien nog wel minder, want op kruispunten kun je niet zo makkelijk googlen. Op het moment dat je ergens iets online zet en dat met iemand deelt, is het over met de privacy. Weg. Foetsie. Op het moment dat je dat met "iedereen" deelt, dus op een openbaar profiel, is het bovendien ook nog eens heel makkelijk te vinden. Tel daar (voor iedereen zichtbare) blogs, fora en dergelijke bij op, en je zet al snel een vrij compleet plaatje van jezelf neer.
Dat is niet de schuld van de werkgevers -- die hebben het daar niet neergezet -- en ik neem het ze geen seconde kwalijk dat ze zo'n potentieel geweldige manier om een potentiële werknemer te leren kennen, ook daadwerkelijk gebruiken.
Iedereen die dat wel doet, kan dat heel simpel oplossen: zet je profiel op "Privé", of beter nog, verwijder het in zijn geheel. Nog even los van de dingen die in een google cache of aggregator blijven hangen, is je probleem dan opgelost.
En denk voortaan even na over wat je doet, en over de gevolgen die het -- ook op langere termijn -- kan hebben.
(Overigens ben ik niet zozeer tegen darten, maar als ik al een tattoo zou laten zetten, zou dat zeer zeker niet Barney zijn.)