Brekend nieuws in mijn RSS Reader: Apple heeft aangekondigd dat de traditionele keynote op de traditionele MacWorld Expo in San Fransisco, komende januari, niet door Steve Jobs zal worden gegeven, maar door Phil Schiller. Bovendien is dit de laatste Expo in SF waar Apple acte de présence geeft. Intussen is aangekondigd dat de Apple Expo in Parijs -- waar Apple al langer niet meer komt -- volgend jaar al helemaal niet doorgaat.
De klad zit er duidelijk in bij de grote expo's, maar hoe komt dat? En wat betekent het voor De Fans (en De Pers), die traditiegetrouw altijd reikhalzend uitkeken naar dit soort evenementen, omdat er niet zelden sappige nieuwe producten werden aangekondigd?
Het antwoord op die vragen begint met kijken naar wat de expo's in het verleden betekenden, en of dat nu nog steeds zo is:
Aandacht!
In het verleden waren dit soort trade shows bij uitstek de manier om een grote groep mensen te bereiken. Door alle media coverage die bij zo'n evenement hoort, weet je vrij zeker dat Het Oog Van De Wereld op je gericht is. In het geval van een opvallende toko als Apple zorgde dat er zelfs voor dat de CES, een andere grote beurs, behoorlijk overschaduwd werd.
Waarom zou Apple zo'n groot pak media-aandacht vrijwillig opgeven?
Apple heeft de aandacht al
Eén onderdeel van het antwoord is de verandering die Apple zelf heeft doorgemaakt: van een obscure alternatief-voor-Windows computerbakker is Apple uitgegroeid tot een household name die derhalve vanzelf al meer aandacht van pers en bloggers krijgt. Ze hoeven dus niet meer dat pak geld uit te geven voor persmomentjes; als Apple een Special Event op de eigen campus geeft, komen de dames en heren tech-journalisten van heinde en verre aanvliegen om een gewillig oor te bieden.
Aandacht is tegenwoordig meer versplinterd
Een ander stukje van de puzzel is, simpel samengevat, een veranderde wereld. Apple kan -- niet als enige -- aankondigingen communiceren via internet, en de consumenten verwachten dat ook steeds meer. Steeds minder mensen zien het zitten om op een bepaalde datum naar een bepaalde plek te reizen om daar dan nieuwtjes te horen, we lezen ze net zo makkelijk -- en heel wat goedkoper en minder tijdrovend -- op internet.
Persoonlijk voorbeeldje: in een grijs verleden ben ik een aantal keer naar de HCC Dagen geweest, in Utrecht. Je merkte daar hel duidelijk dat, in een tijdsbestek van een paar jaar, zo'n beurs veranderde van een evenement vol enthousiaste hobbyisten en stunts uithalende leveranciers, tot een veredelde koopjesbeurs. En dat was jaren geleden al. Niks mis met koopjesbeurzen, natuurlijk, maar dat is niet iets waar ik voor in een trein ga zitten.
Aandacht en R&D gaan niet altijd samen
Maar misschien nog wel de belangrijkste reden achter Apples besluit om de Expo's te laten voor wat ze zijn: zo'n Expo leverde een enorme druk op om met "iets nieuws" te komen. De bezoekers (en pers) waren dusdanig verwend met grootse aankondigingen van nieuwe producten, dat Apple zo ongeveer gedwongen was om met iets nieuws te komen. Deden ze dat niet, dan kelderde de aandelenkoers direct.
Het probleem is dat het ontwikkelen van nieuwe producten niet altijd samen gaat met zo'n schema. Het is godsonmogelijk om elk jaar in januari een Nieuw Product (of in ieder geval een Significante Upgrade) klaar te hebben staan.
Dat betekent dat je óf het product wel aankondigt, maar erbij moet vertellen dat het pas over een maand of wat leverbaar zal zijn (wat er in het geval van een upgrade voor zorgt dat tot die tijd de verkoop van de "huidige versie" kan kelderen), óf je kondigt het niet aan, waarna de teleurgestelde Expo-bezoekers boos gaan bloggen dat je niet meer vernieuwend bezig bent, aan de rand van de afgrond staat, en dat de gezondheid van de CEO twijfelachtig is.
Apple heeft er nu dus duidelijk voor gekozen om uit die rat race te stappen. Als ze in het vervolg een grote aankondiging willen doen, doen ze die gewoon op de eigen campus in Cupertino, of desnoods ergens anders, maar in ieder geval op eigen gelegenheid.
Op dergelijke special events werden bijvoorbeeld ook al de eerste iPod, de nieuwe nano's en de nieuwe unibody Macbooks aangekondigd, dus volslagen nieuw is het allemaal zeker niet. En zoals ik al zei: Apple kondigt een special event aan, en de pers komt toch al wel opdraven.
Aandacht voor de baas
Tenslotte is er misschien nog een niet onbelangrijke reden om te minderen met beurzen, en daar lees je iets minder over: Steve Jobs zelf. Hij is immers over het algemeen degene die op zo'n podium gaat staan en zijn trucje opvoert -- en goed ook. Dermate goed, dat het de vraag is, wie Steve in de toekomst zou moeten opvolgen.
Daarmee doel ik niet op de geruchten omtrent zijn gezondheid -- die zullen toch wel blijven -- maar tegelijk heeft Jobs, menselijk als hij is, niet het eeuwige leven. De fakkel zal dus eens overgenomen moeten worden, en de vraag is door wie.
In de laatste paar grote keynotes waren er ook telkens stukjes die door anderen werden gedaan. Phil Schiller hebben we al een paar keer voorbij zien komen, maar ook Johnny Ive, Bertrant Serlet, en zo nog wel een paar.
De hoofdreden hierbij zal zeker geweest zijn dat die betreffende persoon een verhaaltje over zijn eigen afdeling vertelde -- dus dat dat stukje keynote gegeven werd door degene die er het meeste van af wist, of in ieder geval zou moeten weten. Ik denk echter dat er ook zeker is gekeken naar hoe keynote-geniek zo'n persoon dan was.
Wat mij dan altijd pijnlijk duidelijk was, is hoe ze allemaal niet Steve zijn. Niet dat ze allemaal beroerd waren, maar het gemak en de souplesse waarmee Steve zijn praatje, nee, show staat te geven, wordt door niemand -- binnen of buiten Apple -- benaderd. Een mooie prestatie van Jobs, natuurlijk, maar het hele vervangings-vraagstuk wordt er wel lastiger door.
Overigens... die keynotes gaan natuurlijk niet altijd helemaal goed...
En nu?
Al met al zal er niet zo heel veel veranderen, lijkt me zo. Althans, er is een verandering aan de gang, al een tijd, en die zal langzaam maar zeker doorzetten. Grote beurzen zullen voorlopig wel blijven bestaan -- al is het maar uit traditie -- maar steeds minder de rol van Platform Voor Het Brengen Van Groot Nieuws spelen, en steeds meer richting prulletjesbeurs gaan.
Niet door De Recessie, niet doordat er niets nieuws meer te melden is, maar simpelweg omdat het hele spelletje van nieuws brengen en consumeren flink aan het veranderen is.
Ik ben benieuwd: in hoeverre is mijn trouwe lezerspubliek een beursgaand beest? Waar bent u allemaal heen geweest (en hoe was het), waar wilt u allemaal nog naartoe? Gelieve het reactieding vol te spammen met uw ervaringen en meningen.