Kom ik daar zomaar een heel interessant artikel van Tim O'Reilly, u weet wel, die van die boeken met beestjes erop. Daarin stelt hij -- kort samengevat -- dat die hele MicroHoo!-deal meer voort komt uit corporate penis envy dan uit gezond verstand.

Waar het op neerkomt: met de overname streeft Microsoft een onhaalbaar doel na: het onttronen van Google als absolute marktleider in zoek-land. Dat lukt ze niet, en de energie en centen die ze eraan verspillen zouden ze beter kunnen gebruiken voor andere dingen.

Hetzelfde geldt volgens Tim ook voor Yahoo!: outsource die zoektoestand aan Google, en richt je op de dingen waar Yahoo! het wel goed doet, content bijvoorbeeld.

O'Reilly gaat dan verder met zijn idee over Web 2.0. Hij ziet dat vooral als het small pieces loosely joined-model, zoals je dat ook in Unix terugziet: kleine onderdeeltjes (programma's of stukjes informatie) die afzonderlijk één taak zo goed mogelijk doen, en gemakkelijk samen kunnen werken. De gebruiker kan zelf een samenstelling maken. Uiteindelijk kun je met al die losse stukjes allerlei ingewikkelde en moeilijke dingen doen, zonder dat je voor elke taak een groot en uitgebreid stuk software nodig hebt. Het is een soort puzzel waarbij je zelf de stukjes mag uitkiezen, en je zelf mag verzinnen hoe je al die stukjes in elkaar laat passen.

De kans dat ze in Redmond nu zoiets hebben van "oh, goh, goed idee, laten we dat maar gaan doen!" is natuurlijk nul. Microsoft is meer aanhanger van de "grote pakketten voor zoveel mogelijk taken"-strategie, waarbij al die grote pakketten bij voorkeur van Microsoft zijn. Vandaar dat ze achter Yahoo! aan zitten: wat hun betreft is Google gewoon de zoveelste tegenstander, die overgenomen of om zeep geholpen moet worden.

Ik betwijfel -- niet als enige -- of ze dat gaat lukken. We leven niet meer in de jaren tachtig en negentig, toen ze hun monopolie opbouwden; tegenwoordig is er een redelijk volwassen internet en heeft Microsoft concurrentie uit hoeken die destijds niet eens bestonden. Zolang ze dat niet doorhebben en daarnaar gaan handelen, zullen ze tegen windmolens blijven vechten.

En dat is een strijd die je altijd verliest.