Een tijdje geleden nam Y. mijn oude G4 over -- mijn derde Mac werd haar eerste. Geen nieuw beestje, maar al met al valt er nog wel een beetje mee te internetten enzo, en Tiger draait er ook nog prima op.
Strikvraag: op hoeveel PC's uit 1999 zou Vista een beetje OK draaien?
Anyhoes, internetten dus. Daar heb je natuurlijk allereerst een werkende netwerkverbinding bij nodig, en dat werd een beetje bewerkelijk. Want de G4 in kwestie mag dan wel over een ethernet-poortje beschikken, het was niet mogelijk om een stuk netwerkkabel naar haar kamer te krijgen.
Dat moest dus draadloos. En dat zit er niet op. Dat werd dus op zoek naar een draadloos netwerkkaartje dat het in een Mac zou doen.
Verschillende chipsets
In principe zou dat een simpel zoektochtje moeten zijn: een PCI WiFi-kaartje, met een beetje gangbare chipset. Blijkt toch nog een beetje zoeken en een kwestie van geluk te zijn:
- Tegenwoordig zijn er nogal wat kaartjes (en USB-sticks) in de handel met een Zydel-chipset erin. Daar is wel een driver voor te krijgen, maar die werkt niet.
- AirPort-kaarten van Apple zelf werken op basis van een BroadCom chipset, en als je een kaartje vind met zo'n set erop, dan wordt-ie volledig als AirPort-kaart behandeld. Geen extra drivers nodig, dus. Jammergenoeg zijn die kaartjes wat lastig te vinden.
- Alles met een Ralink-chipset erin is met een keurige driver van Ralink zelf aan de gang te krijgen.
Het meest ideaal zou natuurlijk zo'n kaart op basis van Broadcom-spul zijn, maar die ben ik niet tegengekomen. Bijkomend probleem: je kunt niet zomaar even op het doosje kijken wat erin zit, en zelfs als je het kaartje in je handjes mag houden zit er vaak een behuizinkje om de belangrijkste chips heen. Om het nog wat erger te maken wisselen de dames en heren netwerkkaartenbouwers nogal es van chipset.
Trial and error, da's zo'n term die hier wel van toepassing is.
Gevonden, en nog goedkoop ook
Uiteindelijk bleek de oplossing nog goedkoop te zijn ook: bij de Vobis had men een kaartje van €20 van DigiConnect liggen -- uitermate summier qua informatie, maar er was op het kaartje heel duidelijk een chipje van Ralink te zien.
Kopen, inprikken, beetje rommelen, werken. w00t.
Vervolgens nog een beetje prutsen met het (voor €30 bij DynaByte aangeschafte) routertje om die aan de gang te krijgen -- uiteindelijk leverde die nog even problemen op, aangezien er bij "veel verbindingen" door de firewall IP-bans werden uitgedeeld.
Driemaal raden wat er gebeurt als er iemand met LimeWire of een dergelijk programma verbinding maakt? Precies. Leuk als je nameservers ook geblokkeerd worden...
Maar goed, alles werkt nu, Y. kan op haar eigen kamer, op haar eigen Macje internetten. Weer een goede daad verricht.
Volgende project: Ubuntu op de PC van de huisgenoot zetten, maar dat wordt een verhaal voor een andere keer... Hoe netwerkt u? Touwtje of geen touwtje? En hoe ging dat met aansluiten?