Jaap Stronks schrijft op Bright.nl een interessant artikel over Twitter versus bloggen, naar aanleiding van een nogal overtrokken en eenzijdig artikel op Wired. Zijn insteek is dat Twitter here to stay is, en dat individueel bloggen misschien wel een beetje afgedaan heeft:
Hamvraag is: is het aan te raden een weblog te beginnen? Het antwoord: nauwelijks. Met een groepsblog krijgen je artikelen een groter publiek, voor persoonlijk gekeuvel heb je Twitter. Vooruit: een persoonlijke blog is prima als overzichtspagina [...] – gewoon, om de boel bij elkaar te houden.
Deels ben ik het met Jaap eens: voor een flinke groep mensen die alleen maar wil laten weten dat ze een broodje kaas eten, of die een foto van hun kroost willen laten zien, zijn er genoeg diensten -- Twitter, Flickr, of iets van Hyves of Facebook als je het op één plaats wil houden. Mensen kunnen commentaren achterlaten, naar je koppelen, klaar.
Fragmentatie, en van wie is die data eigenlijk?
Een probleempje daarin vind ik de fragmentatie die je zo krijgt als je meer dan alleen maar een fotootje of one-liner plaatst -- tenzij je het op een all-in-one netwerksite als Hyves of Facebook doet. Je heb je foto's hier, je uitspraken daar, en de comments staan all over the place.
Bovendien geef je zo een heleboel controle uit handen. Je kunt niet meer precies aangeven hoe je het er uit wilt laten zien, er zit geen cohesie in de look and feel van de verschillende onderdelen, het navigeren is een zooitje. Met de social network sites heb je dat probleem al wat minder, en als je een eigen aggregator hebt kun je het wel een beetje centraal aanbieden, maar zelfs dan blijf je met het punt van "waar staan de comments" zitten.
Een ander probleem bij sites als Hyves, Flickr en Facebook is dat het vaak sites zijn waar je moet inloggen om te kunnen reageren. Dat betekent dat iemand in het gunstigste geval één account moet hebben -- of aanmaken -- en in het ergeste geval een handvol. Dat gaat veel mensen ervan weerhouden om te reageren, omdat het ze teveel moeite is. Of dat ze het niet eens kunnen zien, omdat de site echt een gesloten systeem is -- Facebook is daar een prima voorbeeld van.
Het grootste bezwaar vind ik dat je niet meer de baas over je eigen gegevens bent. Je foto's in één keer van Flickr exporteren? Kan niet. Al je tweets naar één plek trekken? Vergeet het maar. Je social gebeuren op Facebook naar een ander netwerk verplaatsen? No can do. Tenzij je bereid bent je data op te geven, of een ontiegelijke bult handwerk in een verhuizing te steken, leg je jezelf vrijwillig aan de ketting bij één partij.
Vandaag misschien nog niet zo'n probleem, maar als het bedrijf je tegen begint te staan, of door een beroerd backup-beleid al die data kwijtraakt? Pech gehad.
Open Social en OAuth worden als mogelijke oplossingen voorgesteld, maar het zal nog wel even duren voordat dat echt doorbreekt, als dat al gebeurt. De diverse aanbieders hebben er immers alle belang bij om zoveel mogelijk gebruikers op hun platform te houden: gebruikers betekent oogballen, en dus advertentie-inkomsten. Andere, werkende, business models zijn er immers niet of nauwelijks.
Conversatie
Jaap had het zelf ook nog over de -- immer belangrijke en waardevolle -- conversatie. Hij vindt het een nadeel dat de conversatie op het blog plaatsvindt waar de eerste post werd geplaatst, zelfs als andere blogs naar de post linken. Je krijgt zo meerdere clusters van comments.
Of dat echt een probleem is... Twee verschillende blogs hoeven zeker niet precies hetzelfde verhaal te brengen -- sterker nog, dat zou helemaal niet netjes zijn -- dus zullen de reacties dat ook niet zijn. Neem deze post: ik reageer op de post van Jaap, maar wel vanuit mijn gezichtspunt, op mijn manier. Reacties die hier zouden komen, zouden misschien niet eens thuishoren op Bright.nl, omdat die reactie op een puntje is dat ik aanstip en Jaap niet. En vice versa, natuurlijk.
Plaatst iemand alleen maar een verwijzing naar een post elders, dan zullen meestal de comments ook wel bij de originele post terecht komen, dus ook dat is niet meer zo'n probleem. Dat is eigenlijk vooral aan de nadenkendheid van de lezers, en eventueel kan de doorverwijzer comments voor die post gewoon uitschakelen.
Die verschillende clusters vind ik dus niet zozeer een nadeel, sterker nog, in veel gevallen is het wenselijk om de conversatie overzichtelijk te houden.
Commentaren via Twitter gaan die verclustering trouwens niet echt oplossen, lijkt me. Het is daar lastig om op elkaar te reageren, en hoewel we nu tweetbacks hebben, blijft dat een beetje behelpen. Twitter heeft nu eenmaal niet echt een hele betrouwbare manier om aan te geven dat een bepaalde tweet een reactie op iets anders is, vooral niet als "iets anders" zich buiten de twitterverse bevindt.
FriendFeed doet dat iets handiger, aangezien reacties daar los staan van datgene waarop men reageert. Maar goed, het is wel de zoveelste site. Nóg een login. Dan zie ik meer heil in het gebruik van een dienst als co.mments of Backtype om commentaren te groeperen. Om commentaren te zien hoef je daar ook niet in te loggen.
Blogs onder elkaar
Wat ik bij Jaap mis, iets dat sowieso niet zo enorm lijkt te leven in de Nederlandse blogosphere, is de manier waarop blogs op elkaar kunnen reageren: trackbacks. Neem dit geval: ik schrijf nu een reactie die te lang is om even in een commentaardoosje op Bright.nl te plempen, en die bovendien aansluit bij de onderwerpen op dit blog. Ik plaats het dus hier, en in een ideale situatie zou ik dus een trackback naar de post van Jaap doen.
Helaas, Bright doet niet aan trackbacks. Ik moet dus een apart commentaar gaan achterlaten (waarvoor ik nog moet inloggen ook), waarin ik mijn post moet gaan spammen. Meer werk, en onnodig. En nou niet aankomen met "spam heeft trackbacks de nek omgedraaid", want ik heb trackbacks open staan, en wat er aan spam binnenkomt wordt afgevangen door Akismet en Simple Trackback Validation. Kost me geen werk whatsoever.
De technische oplossing is er dus -- al jaren -- maar men kiest ervoor deze niet te gebruiken.
Dus niks geen Twitter, iedereen aan het blog?
Nou, nee. Ik ben met Jaap eens dat niet iedereen per se een blog hoeft te hebben. Als je af en toe een plaatje of een praatje plempt, kan dat -- als de "van wie is de data"-problemen je niet te veel tegenstaan -- best op een bestaande site. En een groepsblog kan voor veel mensen inderdaad beter vol te houden zijn dan een one man show.
Er zijn echter mensen -- en daar ben ik er dus één van -- die alle controle zelf willen houden, en die per se een eigen geluid willen hebben. En ik denk dat die groep ruimschoots groot genoeg is om een blogosphere springlevend en divers te houden.