Ton Zijlstra is een klein half jaar geleden overgestapt naar Obsidian voor zijn notitiebehoefte. Ik volgde zijn avonturen op dat vlak met interesse, want zelf ben ik ook nog altijd zoekende naar een manier om informatie om me heen vast te leggen. Een weekje of zo terug heeft hij een zesdelige serie - deel één vind je hier - afgesloten waarin stilstaat bij het hoe, het waarom, het waar en het waarmee.
Ik moet een deel van de informatie nog een keer (en misschien nog een keer, en daarna misschien nog wel eens) op me laten inwerken, maar intussen is me wel duidelijk geworden waarom hij zo geboeid is door Obsidian.
Ik zie zeker de voordelen ervan, en de uitleg van Ton maakt ook wel wat tekortkomingen zichtbaar in mijn huidige, voornamelijk op Joplin gebaseerde, workflow. Tegelijk zie ik mezelf niet zomaar weer even van methode veranderen, want ugh, effort. Sowieso is het dan nog steeds nodig dat ik iets trouwer en beter ga noteren, en dat is geen tooling problem, dat is een me problem.
In de tussentijd zou ik zeggen: lees de ervaringen van Ton eerst maar. Aanrader.
Foto: Jan Kahánek
