Deze post is even weggeweest vanwege een klikfoutje van mijn kant... De reacties komen ook ZSM terug!
Fred heeft een interessant experiment gehouden: in het kader van "laten we het simpel houden" stelde hij voor om de gewone reactiemogelijkheid op zijn blog uit te zetten, en mensen alleen nog via Trackbacks te laten reageren. Binnen twee dagen is hij gelukkig op die beslissing teruggekomen, maar juist omdat er een paar duidelijke problemen naar voren kwamen, zou ik toch van een geslaagd experiment willen spreken.
Om te begrijpen waar het experiment nou precies om draaide, moeten we ons eerst eens bezighouden met wat een Trackback precies is. Six Apart, de bedenkers van Trackback, vatten het als volgt samen:
In a nutshell, TrackBack was designed to provide a method of notification between websites: it is a method of person A saying to person B, "This is something you may be interested in." To do that, person A sends a TrackBack ping to person B.
Een soort reactie op afstand, dus.
Iets uitgebreider, en in normaal Nederlands: bij een Trackback wordt er een relatie gelegd tussen een post op één weblog en een andere post op een ander weblog. Oftewel: in plaats van dat ik in een reactieding ga zitten neuzelen, plaats ik een post op mijn eigen weblog en Trackback ik de post waarop ik wilde reageren. Daar verschijnt dan ergens dat ik dat heb gedaan; ofwel gewoon tussen de comments door (wat bijvoorbeeld WordPress standaard doet), ofwel boven of onder de comments (zoals het bij mij nu gebeurt) of op een andere pagina (zoals het bij Fred gebeurt). Even los van dit kleine implementatievraagstukje ("Waar zet ik op mijn blog de Trackbacks neer?" en "Waar is mijn Trackback terecht gekomen?") is het natuurlijk een geweldig mooi systeem: ik kan een hele uitgebreide reactie geven bij iemand, én een interessante post op mijn eigen weblog doen, in één keer, zonder redundantie (dus dat die hele lap tekst op twee plaatsen staat) en zonder zo'n schutterig "ik heb bij mezelf gereageerd, zie mijn weblog"-linkje. Iedereen blij.
Nadelen zijn er natuurlijk ook. Ten eerst worden Trackbacks enorm misbruikt voor spam, waardoor een flink aantal mensen al heeft besloten om dan de mogelijkheid om Trackbacks te ontvangen maar uit te zetten. Een ander probleem is dat veel mensen niet weten hoe Trackback werkt -- hoewel dat natuurlijk na dit verhaal meteen afgelopen is -- of het niet kunnen gebruiken omdat hun hoster het blokkeert (poort 80 uitgaand, die van mij heeft het dichtgezet...) of omdat hun weblog-applicatie het niet ondersteunt, of pas na een paar kunstgrepen. Naar mijn gevoel is dat één van de hoofdredenen voor het nogal matige gebruik van Trackbacks in Nederland: Pivot is hier veruit het meest gebruikte weblog-applicatie, en die ondersteunt standaard het ontvangen Trackbacks niet. Juist die niet-overal-beschikbaarheid is mijn grootste bezwaar tegen Freds idee: als mensen alleen via Trackbacks kunnen reageren, kunnen een hoop mensen simpelweg niet reageren.
Bovendien is elke Trackback een volledige post op een weblog. Ontstaat er een lange discussie en wil je die helemaal volgen, dan heb je dus een heleboel klikwerk voor de boeg: iets dat een hoop mensen er denk ik niet voor over hebben.
Een kleine sta-in-de-weg bij het versturen van een Trackback is het feit dat er vaak een beetje handenarbeid bij komt kijken: hoewel het technisch mogelijk is om het hele proces automatisch te laten verlopen, zul je in praktijk vaak met de hand een kloppende URL moeten zoeken om je Trackback heen te sturen, en die aan je weblog-software te voederen. Een alternatief voor Trackbacks dat dit probleem ondervant, is Pingback.
In plaats van dat er voor elke post een aparte URL is waarnaar getrackbackt moet worden, geldt voor een applicatie die Pingback ondersteunt één vaste URL voor alle posts (of media); bij het pingbacken wordt de URL meegestuurd van hetgeen waarop gepingbackt wordt, en daarmee doet de ontvangende software zijn ding. De software van de afzender hoeft alleen te bekijken welke links er gemaakt zijn, of er voor die links Pingback URLs zijn te vinden, en de ping te sturen. Buiten dat dat betekent dat je als afzender niet meer hoeft na te denken en het dus laagdrempeliger is om te pingen, houdt het ook in dat je bijvoorbeeld een Pingback zou kunnen sturen naar een MP3-bestand of een plaatje -- mits de ontvangende server dat ondersteunt. Bovendien wordt Pingback nog niet gebruikt voor spam, en aangezien de URL waarnaar gepingd moet worden niet in de HTML hoeft voor te komen, is het voor de dames en heren spamboeven lastiger (want veel bewerkelijker) om er op grote schaal slachtoffers voor te vinden en er misbruik van te maken. Niet onmogelijk, maar wel lastiger. Probleem blijft natuurlijk, net als bij Trackback, dat zowel afzender als ontvanger het moeten ondersteunen, en ondersteuning voor Pingback is vrij schaars.
In die gevallen waar Pingbacks en Trackbacks niet mogelijk zijn en een simpel commentaartje niet volstaat, zou een vierde optie handig zijn. Die ben ik tot nu toe nog maar op één site tegengekomen -- ik weet helaas niet meer waar ik heb even opgezocht waar, en dat was dus bij disenchanted.com -- onder de noemer Linkback.
In dat systeem hoeft de afzender alvast helemaal niets te doen, behalve een link te verzorgen naar het artikel waar het om gaat. Tot zover is het systeem hetzelfde als Pingback. Echter, waar bij Pingback allebei de kanten het moeten ondersteunen, hoeft bij Linkback alleen de ontvangende partij het te ondersteunen. Die moet namelijk, op het moment dat iemand de link vanaf de afzender volgt, de zogenaamde referrer van de bezoeker op te vangen. De referrer wordt door bijna alle browsers meegestuurd (tenzij dat expliciet is uitgezet) en is simpelweg de URL van de pagina waarvandaan de browser komt. In dit geval is dat dus de afzender. Na een kleine controle op spam en het eruit filteren van zoekrobots en andere ruis kun je die referrer ook bij de reacties zetten: het is immers een gerelateerd artikel (tenminste, daar gaan we van uit) op een ander weblog. Voordelen: de afzender hoeft helemaal niets te ondersteunen, dus iedereen kan meedoen. Nadeel: je bent afhankelijk van tenminste één persoon die op die link klikt, en het is enigzins nogal spamgevoelig. Toch denk ik dat het wel werkend en werkbaar te krijgen is. Ik zal eens kijken of ik er een WordPress-plugin van kan bakken, en van daaruit is het vast naar andere applicaties te porten.
Uiteindelijk is het, tenminste voor degenen die reacties willen hebben op hun weblog, zinnig om zoveel mogelijk manieren te bieden óm te reageren. Gelukkig had Fred dat ook snel in de gaten. Ik heb ook nog wat vragen voor het slapengaan, want ik ben benieuwd hoe dat bij mijn publiek zit: hoe reageert u het liefst? Hoe kan er bij u gereageerd worden? Heeft u behoefte aan al die nieuwerwetsigheid of is een rechttoe-rechtaan commentaar u al genoeg? Ik ben benieuwd!
Overigens kan ik op dit moment zelf niet Track- of Pingbacken, omdat mijn hoster besloten heeft dat poort 80 uitgaand het beste dicht gevuurmuurd kan worden. Trackbacks en Pingbacks ontvangen gaat natuurlijk nog wel. Mocht je twijfelen aan je eigen vermogen om Track- of Pingbacks te versturen of ontvangen, dan kun je dat hier testen.