Een paar dagen geleden las ik bij Scoble dat Joel Comm van Facebook was getrapt, net zoals Scoble zelf een jaartje geleden.
De reden, kort samengevat: Comm had 5000 vriendjes op Facebook; dat is toevallig het maximumaantal vriendjes dat je kunt hebben, dus nieuwe aanvragen kon hij niet goedkeuren. Prima, dan maak je een fan page of iets dergelijks, en dan stuur je de mensen daar naartoe. Dat was ook precies wat Joel deed. Hij werd vervolgens geblokkeerd omdat hij teveel en te snel berichten stuurde.
In Scobles geval was er tenminste nog iets aan de hand: die probeerde een scriptje van Plaxo uit, en scripts zijn verboten. Comm verrichte handwerk als workaround voor een nogal willekeurige en onzinnige limiet in Facebook, en nam de moeite om voor iedereen een apart berichtje te typen.
Goed, het kan best zijn dat Comm door een geautomatiseerd stukje spampreventie te grazen is genomen, maar dat maakt het hele verhaal niet minder vervelend; een beetje controle op de scriptjes is geen overbodige luxe, want Scoble en Comm zijn absoluut geen unieke gevallen. Ze zijn toevallig erg zichtbaar omdat veel mensen ze volgen, en ironisch genoeg zijn het behoorlijke promotors van Facebook en dergelijke.
Hoewel Comms account intussen weer is geactiveerd, heeft hij wel de waarschuwing gekregen dat hij vooral niet te snel of te veel berichten moet sturen, en dat een volgende blokkade onherroepelijk is.
Nog los van het feit dat een enthousiaste, evangeliserende gebruiker blokkeren omdat hij op een normale manier gebruik maakt van je site -- nota bene om een onzinnige beperking op je site te ondervangen -- nogal stom is, maakt het ook weer pijnlijk duidelijk waarom het een bijzonder slecht idee is om jezelf afhankelijk te maken van een dergelijke partij. En ondanks dat Facebook stappen heeft genomen om het op allerlei sites mogelijk te maken om met je Facebook-gegevens in te loggen, is het nog steeds niet mogelijk om je (eigen) gegevens te exporteren.
Initiatieven als DataPortability zullen, vrees ik, ook nooit echt voet aan de grond krijgen bij de Facebooks van deze wereld; die hebben er immers alle belang bij om de oogballen op hun netwerk -- en dus advertenties -- te houden. De enige reden die ze zouden kunnen hebben om je toe te staan je gegevens te exporteren, is een financiële: Facebook deelt wel gegevens met Microsoft -- met wie ze een lucratieve advertentiedeal hebben -- waarmee ze precies datgene toestaan waarvoor Scoble eerder geblokkeerd werd.
Het hele verhaal onderstreept dus het punt dat ik eerder al maakte:
Het grootste bezwaar vind ik dat je niet meer de baas over je eigen gegevens bent. Je foto’s in één keer van Flickr exporteren? Kan niet. Al je tweets naar één plek trekken? Vergeet het maar. Je social gebeuren op Facebook naar een ander netwerk verplaatsen? No can do. Tenzij je bereid bent je data op te geven, of een ontiegelijke bult handwerk in een verhuizing te steken, leg je jezelf vrijwillig aan de ketting bij één partij.
Ja, ik heb een account op Facebook (en op Hyves, Netlog en Virb), maar ik zal daar nooit een uitgebreide online presence van maken. Ik wil zeker weten dat mijn naam daar niet door de één of andere eikel gekaapt wordt, maar ik ga zeker geen uitgebreide moeite doen om mijn gegevens onder te brengen bij een partij die vervolgens die gegevens zonder al te veel waarschuwing kan verwijderen, en die mij niet in staat stelt om die gegevens eenvoudig te exporteren.
Wat mij betreft draait Web 3.0 om het teruggeven van de controle aan de gebruikers.