Gisteren was ik gezellig in Groningen aan het werk, toen ik er achter kwam dat mijn vulpen weer leeg was. Ja, ik schrijf met een vulpen. Ja, die heeft -- net zoals mijn Zippo -- de onhebbelijke neiging om op de meest ongelegen momenten leeg te raken. Gelukkig zit er vlakbij Het Kantoor een kantoorboekhandel, dus daar huppelde ik vrolijk naartoe.
Nu moet ik even opmerken dat ik nogal een rare ben met vulpeninktkleur: meestal zit er gewoon vulpen-blauw in (koningsblauw, heet dat in veel gevallen), maar zo heel af en toe prop ik er in een gekke bui een zwarte vulling in. Ik vind dat blauw namelijk net iets te licht. Aan de andere kant vind ik zwart dan toch weer te donker, maar in de korte periode dat er nog wat blauw in de pen zit en dit vermengt met het nieuwe zwart... die kleur, die vind ik mooi.
Ik vroeg grappend aan de kantoorboekhandelsmevrouw of ze ook iets tussen blauw en zwart in had. Tot mijn stomme verbazing was dat nog zo, ook. En nu schrijft mijn vulpen in precies de goede kleur. Dit had ik jaren eerder moeten weten...
Trouwens, zijn er meer mensen die de naam "kantoorboekhandel" ook een beetje vreemd vinden? Het is nou niet bepaald zo dat ze daar gespecialiseerd zijn in "boeken voor op kantoor", maar meer "artikelen voor op kantoor". Kantoor-artikelen-handel zou dus een veel logischer naam zijn.
In ander goed nieuws ga ik proberen om Dutch Directions weer wat nieuw leven in te blazen. Niet in mijn eentje, natuurlijk, maar ik heb in ieder geval al een stap gezet door een nieuwe aanmeldingsronde aan te kondigen.
Het begon namelijk een beetje een stille boel te worden, en dat is zonde. Het idee is nog steeds goed, het talent is er, en zolang nog niet alle credibiliteit om zeep is heeft het nog steeds kans. Daar wil ik weer iets meer tijd in gaan steken.