Ik heb al eens, een hele tijd geleden, een Mac aan de draadloos geholpen. Dat was voor iemand anders, nu was het voor mezelf.
Mijn telefoon was namelijk al een hele tijd niet meer via USB te synchen met iSync. In het begin heeft dat leuk gewerkt -- na het toevoegen van een custom phone plugin -- maar de telefoon is een keer ergens van geschrokken, vastgelopen, en sindsdien was het mis. Ook "gewoon" bestandjes overhevelen ging geregeld mis. Maar ja, ik had toen ik de mini kocht beknibbeld op de extra's, dus geen bluetooth aan boord. Dan ben je dus een beetje uitgepraat. Figuurlijk dan, want het bellen ging natuurlijk nog prima.
Recentelijk had ik besloten dat Het Echt Niet Langer Zo Kon™, en dat er een bluetooth stokje moest komen. Gelukkig kostte het nu minder zoekwerk om een werkend exemplaar te vinden.
Ik kocht een dingetje van Belkin, want die was volgens de doos geschikt voor MacOS X. Prima. Succes gegarandeerd, zou je zeggen.
Stokje erin, wordt meteen herkend, telefoon pairen gaat goed, iSync ziet de telefoon ook als geschikte sync-partner: ik begin al naar het rek met champagneflessen te kuieren.
Alleen: veel verder dan een verbinding leggen kom ik niet.
Data naar de telefoon is geen enkel probleem, maar van de telefoon naar de computer wil niet echt. Kleine beetjes gaat nog, maar iets meer dan een paar KB en de verbinding lazert om. Dus ook als mijn telefoon de gehele inhoud van het telefoonboek probeert te versturen. Op de iMac van Deb (met fabrieks-bluetooth) doet alles het wel, en haar telefoon doet het bij mij net zomin als de mijne. Het probleem zit dus niet in de telefoon.
Verdomme. Zoeken op de internets, dan maar.
Op de site van Belkin kon ik niets nuttigs vinden. Op de rest van het internet ook niet echt. Dat stokje zal ongetwijfeld prima zijn (wegens het herkend worden en het kunnen pairen), maar voor mij is dat niet genoeg. Ik wil syncen! Ik wil bakkenvol data door de lucht heen naar mijn telefoon kunnen pompen! En weer terug!
Terug naar de winkel, derhalve. Ik wist dat Apple een chipset van Cambridge Silicon Radio gebruikt in de recente machines, dus dat was mijn doel. Net als bij draadloze netwerkkaartjes zie je natuurlijk niet aan de verpakking welke chipset erin zit, en bovendien zijn die USB-gevalletjes ook nog eens dicht. Puur gokwerk, en daar had ik geen zin in.
Gelukkig hebben bluetooth-adapters, net als netwerkadapters, een MAC-adres: een unieke code om ze uit elkaar te houden. De eerste drie stukjes van die code vertellen je wie de betreffende adapter heeft gemaakt -- je vindt hier een handige lijst -- dus dat mijn plan: codes noteren waarvan ik wist dat het goed zou zitten, en op pad om in diverse winkels te vragen of op de stokjes die ze verkochten een MAC-adres stond en of ik dat mocht zien.
Dat staat dus bijna nergens op. Ja, behalve bij Belkin...
Gelukkig was de meneer van de Vobis zo vriendelijk om er eentje in een PC te stoppen. Het eerste stokje werd, ondanks dat het voor Vista zou zijn, na wat gepruttel en een paar zeurvensterstjes niet door Vista herkend. Het tweede stokje deed het na wat gepruttel en evenveel zeurvenstertjes wél, en terwijl Vista ons uitgebreid op de hoogte aan het houden was van wat er allemaal gebeurde -- toch wel heel anders dan MacOS X, waar je gewoon een bluetooth-symbooltje in je menubalk erbij krijgt, en verder geen gezever -- zag ik "Cambridge" voorbij komen. Dat stokje werd dus aangeschaft en thuis in de mini gepropt.
Succesvol.
Momenteel heb ik dus mijn Macje synchroon lopen met mijn telefoon, wat contacten en agenda betreft. En dankzij Plaxo blijven Google Calendar en Hotmail ook bij. Niet dat ik Hotmail echt gebruik, maar ALS ik er al eens een mailtje in zou moeten tikken, dan heb ik het liefste wel alle e-mailadressen erbij. En ik kan er, mocht ik niet thuis en telefoonloos zijn, ook mobiel bij. Toch handig.
Ik ben, zoals dat zo mooi heet, een blije kampeerder.