Weet u nog, vroeger? Toen ik zo af en toe nog eens liet weten welke films hier in casa Roeleveld werden gekeken, en wat ik er zoal van vond? Die goeie ouwe tijd? Tegenwoordig doe ik dat niet meer, maar niet omdat we geen films meer kijken, dat doen we namelijk nog wel. Ik kom er alleen niet meer aan toe om geregeld neer te pennen hoe die ervaring was; bovendien is die regelmatig kut met peren en er wórdt hier al zoveel gemekkerd.
Het probleem van films huren is dat je een DVD'tje meekrijgt wat al door een hoop mensen is bekeken. En niet alleen dat: ik krijg steeds meer het idee dat die dingen gebruikt worden als onderzetter, frisbee, deurmat, sextoy en noem maar op, en oh ja, dat men soms het ding óók nog wel eens met vieze vingertjes beetpakt om het in de DVD-spelert te frotten. Echt waar.
Ik heb altijd geleerd dat je netjes met andermans zooi omspringt en dat je bovendien voorzichtig moet zijn met de glimmende kant van een CD -- de rand, pak zo'n klereding bij de rand vast! -- maar dat is blijkbaar niet het geval bij een groot deel van de klantenkring van de videotheek: het aantal keren dat een schijf niet smerig of bekrast was is op de vingers van één hand te tellen.
En om het allemaal nog erger te maken: iedere keer tref ik net het rotste exemplaar, waardoor ik dus halverwege een film nog een keer op en neer mag fietsen om het schijfje om te ruilen, omdat de DVD-speler er geen chocola meer van kan maken en hele stukken film overslaat. Zo gebeurde het gisteren dat we begonnen met Hide and Seek (tot het aantreffen van het "You Let Her Die" in de badkamer), en na wat verplichte lichaamsbeweging mijnerzijds verdergingen met Godsend.
Vraag van de dag, dus: hoe gaat u met huurmateriaal om? Gaan de schijfjes schoner terug dan ze binnenkwamen, of bent u één van ongecultiveerde horken die een besmeurd en bekrast plakkaatje terugbrengt? Of bent u ook altijd de lul met de meest afgeragde exemplaren? Ervaringen en meningen: bring 'em on.